Precontent - Menu and Intro
Maximus dolor, inquit, brevis est. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Sed haec nihil sane ad rem; Quae cum essent dicta, discessimus.
blank text box
Non semper, inquam; Cyrenaici quidem non recusant; Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Quae ista amicitia est? A mene tu? Quod quidem nobis non saepe contingit.
Si longus, levis dictata sunt. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Quis istud possit, inquit, negare? Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Cur post Tarentum ad Archytam? Quo igitur, inquit, modo?
Quod vestri non item. Graccho, eius fere, aequalÃ?
Duo Reges: constructio interrete. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Itaque his sapiens semper vacabit. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Memini vero, inquam; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Videsne quam sit magna dissensio?
Eadem nunc mea adversum te oratio est. Torquatus, is qui consul cum Cn. Praeclare hoc quidem. Sed residamus, inquit, si placet. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?